อะบูลฮะซัน อะห์มัด อิบน์ ยะห์ยา อิบน์ อิสฮาก อัรรอวันดี (อาหรับ: أبو الحسن أحمد بن يحيى بن إسحاق الراوندي) โดยทั่วไปรู้จักในนาม อิบน์ อัรรอวันดี (อาหรับ: ابن الراوندي;‎ ค.ศ. 827–911)[2] เป็นนักวิชาการและนักเทววิทยาชาวเปอร์เซียยุคแรก ในช่วงแรก เขาเป็นนักวิชาการสายอัลมัวะอ์ตะซิละฮ์ แต่ภายหลังปฏิเสธแนวคิดนี้ จากนั้นเขาจงกลายเป็นนักวิชาการชีอะฮ์ โดยมีข้อโต้แย้งว่าเขายังคงเป็นชีอะฮ์จนกระทั่งเสียชีวิตหรือกลายเป็นผู้ที่สงสัย[3] แม้ว่าข้อมูลส่วนใหญ่ยืนยันว่าภายหลังเขาปฏิเสธทุกศาสนาและกลายเป็นนักอเทวนิยม[4][5][6][7][8][9][10][11] ถึงแม้ว่าไม่มีหนังสือเล่มใดที่เหลือรอด ความเห็นของเขาก็ได้รับการรักษาผ่านนักวิจารณ์และหนังสือตอบกลับที่ยังหลงเหลืออยู่[12]